کاهش معیارهای اخلاقی
کاهش معیارهای اخلاقی در ایران امروز موجب شگفتی نه تنها ایرانیان اهل خرد و اندیشه شده است بلکه موجب شگفتی پژوهشگران جهان که در مورد ایران و فرهنگ ایرانی نیز خدمت میکنند نیز شده است . زیرا سرزمین و فرهنگ ایرانی یکی از پایه های اصلی شکل گیری اخلاق و ادب جهانی محسوب می شود و این به درستی بر همه پژوهشگران بی طرف غرب روشن می باشد . برای نمونه به چند مورد کوتاه که نشان از کمرنگ شدن این ادب و فرهنگ غنی شده است اشاره میکنیم : ملتی که بیش از سه هزار سال پیش ( به پیروی از دستورات اشو زرتشت ) بیرون انداختن آب دهان در کوچه و بازار و رودخانه ها برایش بسیار زشت و زننده محسوب میشده است و هرگز به این امر غیر اخلاقی تن نمی داده امروز به راحتی نه تنها در خیابان و مکانهای سر پوشیده بلکه در مکانها ارزشمند باستانی و دینی نیز چنین میکنند و فراتر از آن در سطح بین المللی نیز همچون غربیان در زمینهای وزرشی به روی زمین ورزش که میلیون ها انسان نظاره گر آنها است آب دهان به زمین می افکنند !!! بایستی با جدیت کودکان را از سنین کم به دوری از این فرهنگ غلط سفارش نمود تا نسل به نسل به مرور زمان باردیگر فرهنگ اصیل ایرانی نهادینه شود .
کاهش معیارهای اخلاقی در شروع یک زندگی زناشویی و یا حتی آغاز دوستی بین دو جنس مخالف : متاسفانه امروزه در جامعه ایران مواردی دیده می شود که حکایت از تغییر فرهنگ ایرانیان و نزول شدید معیارهای انسانی ملت ما دارد . پایه های یک زندگی مشترک که بایستی بر اساس مهر , عشق و خواستن طرفین گذاشته شود امروزه در نزد بسیاری از جوانان بر اساس معیارهای مالی گذاشته می شود . متاسفانه این امر بیشتر در نزد زنان ایران گسترش چشم گیری پیدا کرده است و معیار اصلی سنجش افراد مختلف از نزد برخی آنها نوع لباس , مارک لباس ,خودروی سواری , محل قرار گرفتن منزل افراد و . . . می باشد . تجمل گرایی , پدیده چشم و هم چشمی در زندگی مدرن امروزی بیش از پیش نمایان شده است و زندگی برخی از ما ایرانیان را در حد زندگی حیوانی کاهش داده است . در نتیجه این نوع زندگی , اخلاق و معنویات و کردار نیک به کلی از ما دور می گردد و نه تنها به خود آسیب می زنیم بلکه در جامعه نیز موج منفی اخلاقیات را گسترش می دهیم . حاصل این شیوه زندگی کردن استرس و پریشانی اعصاب و درگیری با هم نوعان خود می باشد
شادروان پروین اعتصامی
احمق کتاب دید و گمان کرد عالم است خودبین بکشتی آمد و پنداشت ناخداست
صائب تبریزی
افتادگی بر آورد از حاک دانه را گردنکشی به خاک نشاند نشانه را
گسترش منیت و خودپسندی در جامعه : امروزه یکی از معضلات شخصیتی در جامعه ما خود بزرگ بینی برخی افراد , من و منیت ها , غرور کاذب و به دیده حقارت نگاه کردن به دیگران است . این مشکل به دو دلیل عمده در شخصی نمایان می گردد . یک فقر دانش کافی که موجب می گردد شخص خود را بالاتر از دیگران ببیند . دو عقده های گذشته در زندگی آن فرد . با اینکه این افراد درصد بسیار کمی از جامعه ایرانی را شکل میدهند و افراد از آنها دوری میکنند ولی به هر روی بایستی در جهت برطرف کردن این معضل یا دوری گزیدن از آن تلاش کرد . اگر این افراد به مسئله مطالعه و دانستن تاریخ اندکی می پرداختند متوجه می شدند که بزرگان جهان پس از کسب مقام و منزلت جهانی خود به درجه ای رسیدن که فهمیدن هیچ دلیلی برای تحقیر دیگران و غرور کاذب وجود ندارد . خیام فیلسوف در این باره می فرماید :
هرگز دل من ز علم محروم نشد کم ماند ز اسرار که معلوم نشد
هفتاد و دو سال فکر کردم شب و روز معلومم شد که هيچ معلوم نشد.........
يک چند بکودکي باسـتاد شديم يک چند به استادي خود شاد شديم
پايان سخن شنو که ما را چه رسيد از خاک در آمديم و بر باد شديم
و یا این سخن حضرت حافظ که اینچنین می فرماید :
ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی وان گه برو که رستی از نیستی و هستی
گر جان به تن بینی مشغول کار او شو هر قبله ای که بینی بهتر ز خودپرستی
و یا ماجرایی که حضرت مولانا در دیوان شمس تبریزی میفرماید : شبی تاجری به درب منزل فرزانه ای کوبید . آن بزرگ پاسخ داد که هستی ؟ تاجر گفت : من هستم درب را بازکن . شخص درب را باز نکردن و تاجر بازگشت . پس از چند وقت پرسه و جو پیرامون این کار پاسخ را یافت . بار دیگر به منزل آن مرد فرزانه مولانا رفت و درب را کوبید . مرد پاسخ داد که هستی ؟ تاجر پاسخ داد هیچ هستم . مرد درب را باز کرد و تاجر متوجه شد که انسانیت و مقام انسانی فراتر از ثروت و مال افراد است .
جیمز موریه در این باره میگوید : یرانیان لبریز از خودپسندی هستند و شاید بتوان گفت کمتر مردمانی هستند که اینچنین به خود اهمیت میدهند و برای خود ارزش قائل باشند . نامه ایران - حمید یزدان پرست - صفحه 745
البته ایرانیان بدلیل آنکه یکی از پایه گذاران فرهنگ و تمدن بشری هستند بهمین جهت شایسته بهترین ها می باشند ولی خود پسندی و غرور و برتر دانستن خود نسبت به دیگر امری غیر اخلاقی است که باید برای برطرف کردن آن کوشش نمود
.....................
بی دقتی ما ایرانیان
بی دقتی و عدم تمرکز به مسائل پیرامون مان عاملی است که نباید به سادگی از کنار آن گذشت . زیرا با هوش و ذکاوتی که ملت ایران در طول تاریخ از خود نشان داده است جای شگفتی است که نباید امروز بسیار مدرن از وضعیت کنونی باشد !! یکی از این عوامل عدم پیشرفت برابر با جهان مدرن , بی دقتی خود ما ایرانیان است که به روی مسائل دقت و تمرکز کافی نداریم و به سادگی از کنار بسیاری از این مسائل میگذریم . برای نمونه هنگام سخن گفتن با دوستان و همکاران خود کمتر دیده می شود شخص مقابل ما به دقت به سخنان ما گوش فرا دهد . اگر به ذهن او رجوع کنیم می بینیم که وی یا به مسائل دیگری می اندیشد و یا بیشتر در اندیشه پاسخ دادن به مسئله مطرح شده ماست و بدون آنکه به جزئیات سخنان ما گوش بدهد فقط به پاسخ خود می اندیشد . این عامل مخرب در صنعت ایران موجب خساراتهای سنگین , دوباره کاری , عقب افتادن از تکنولوژی جهان و زائد شدن نیروهای کاری و . . . میگردد . در سیاست داخلی و خارجی موجب می شود تا مسائل حساس و سود رسان در سطح ملی را کمتر دقت و تمرکز کافی برایش داشته باشیم . مسائلی که با توجه به موقعیت استراتژیک ایران در منطقه خاورمیانه باید موشکافی شود و برای کوچترین تحرکات ضد ایرانی کشورهای دست نشانده منطقه ای و فرا منطقه ای پاسخی قطعی و جدی داده شود و سیاستهای درست و منطقی همگام با منافع ملی کشور به آن داده شود . همچنین در زندگی شخصی ما ایرانیان , معاشرت روزمره و بیشتر از همه در نزد دانشجویان و متخصصان و کاردانان کشور چهره مخرب خود را بیش ازپیش نمایان می سازد .
امید است با دقت و هوشیاری و تمرکز بیشتر از گذشته , ما ایرانیان پیش به سوی کشوری سربلند و سرافراز گام برداریم و همگی دست در دست هم انقلاب فرهنگی بزرگی را در کشورمان ایجاد کنیم تا باردیگر الگوی اخلاقی , پیشرفت و تمدن جهان شویم . جهانی که امروز تشنه اخلاق و فرهنگ و تمدن اصیل و ناب معنوی است . ایران و ایرانی میتواند در چنین جایگاه رفیعی قرار گیرد . باشد که چنین شود .
این پژوهش در حال تکمیل می باشد
گردآوری و پژوهش از ارشام پارسی